guest of honour

Elmar Trenkwalder werd in 1959 geboren in Weißenbach am Lech en woont en werkt momenteel in Innsbruck, Oostenrijk. Hij studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Wenen bij Max Weiler en Arnulf Rainer (1978-1982) en ontwikkelde vanaf het begin een indrukwekkende, uitbundige en fantastische artistieke praktijk, rijk aan details en doordrongen van een fascinatie voor visuele ambiguïteit.

Al meer dan veertig jaar creëert Trenkwalder monumentale en weelderige sculpturen waarvan de ornamentele rijkdom doet denken aan barokke en rococo-architectuur, maar ook aan bepaalde Aziatische vormen. Zijn keramische sculpturen getuigen van een uitzonderlijk technisch meesterschap.

De kunstenaar verlegt de grenzen van de keramiek, verheft het tot een echt architecturaal materiaal en onthult een oeuvre waarin technisch virtuositeit wordt gecombineerd met een ongekende formele kracht.

Vanaf de jaren 1990 maakt Trenkwalder naam op het internationale toneel. In 1990 neemt hij deel aan “Aperto 90” op de Biënnale van Venetië, onder curatorschap van Harald Szeemann, en in 1997 aan de Biënnale van Lyon. Daarna volgen opvallende tentoonstellingen zoals “Austria im Rosennetz” in het MAK in Wenen en “Wunderkammer Österreich” in het Kunsthaus Zürich (1996), of nog “Contrepoint” in het Louvre (2005). In 2008 wijdde La Maison Rouge in Parijs samen met Augustin Lesage een tentoonstelling aan hem, getiteld Les inspirés, waarmee zijn belangrijke rol in de dialoog tussen hedendaagse kunst en visionair erfgoed werd bevestigd.

Het werk van Trenkwalder werd gepresenteerd in talrijke vooraanstaande solotentoonstellingen, waaronder die in het Salzburger Rupertinum (2001), de Kunsthalle Krems en het Gerhard-Marcks-Haus in Bremen (2012), het MUDAM Luxemburg (2013), het MUba Eugène Leroy in Tourcoing (2014), het Kunstraum Dornbirn en het Museum der bildenden Künste Leipzig (2018) en het Kunstmuseum Olten (2019). Meer recentelijk werden zijn monumentale sculpturen tentoongesteld in het museum Beelden aan Zee in Den Haag (2023), het Schlossmuseum in Linz en de Gmundner Keramik Manufaktur (2025).

Gedurende zijn carrière ontving Elmar Trenkwalder verschillende onderscheidingen, waaronder de Prijs van de Stad Wenen (1991), de Anton-Faistauer-Prijs voor schilderkunst (1993), de Keramiekprijs van de deelstaat Salzburg (2004) en de Prijs van de deelstaat Tirol voor hedendaagse kunst (2015).

Vandaag de dag wordt Elmar Trenkwalder erkend als een van de belangrijkste figuren in de hedendaagse Europese beeldhouwkunst. Zijn werk, dat zowel visionair is als geworteld in de kunstgeschiedenis, legt een uniek verband tussen ornament, architectuur en spiritualiteit.

"Een kunstwerk ontstaat door een proces dat grotendeels geïnternaliseerd is en voortkomt uit een visie. Aan het begin van een project kan er ook een idee zijn, prikkels van andere kunstwerken of persoonlijke ervaringen die dit idee triggeren, maar uiteindelijk, als je gewoon een idee volgt, levert dat meestal alleen maar iets op dat al bestaat.

Bepalend is het creatieve proces waardoor het werk zich kan ontvouwen tot iets dat verder gaat dan het idee of de voorstelling die we ervan hebben. Ik begin vaak met een abstracte vorm, een vierkant, een driehoek of een cirkel, met andere woorden een vorm die zo gewoon is dat hij me als het ware dwingt om de mogelijkheden ervan te verkennen.

De weelderige structuren die ontstaan, laten vaak bijna niets zien van de abstractie waarop ze zijn gebaseerd... In het begin heb ik lege, meditatieve ruimte nodig om tot de complexiteit te komen waar mijn meest persoonlijke expressie in zekere zin thuis is. "

Fragment uit “Elmar Trenkwalder in gesprek met Herta Pümpel” in de tentoonstellingscatalogus Elmar Trenkwalder “Engel über Licht und Schatten, 2018 Dornbirn ”.